De rijschoolbranche vormt de kopgroep als het gaat om verkeersveiligheid, vindt Frank Hoornenborg van Bovag Rijscholen. In zijn maandelijkse column voor RijschoolPro kijkt hij daarom over de landsgrenzen op zoek naar ‘best practices’. 

Soms denk ik wel eens dat we het in Nederland moeilijk vinden om te leren van anderen. Om open te staan voor goede invloeden van buiten. Want wij hebben het immers zo goed voor elkaar hier. Want wie zou ons nog iets kunnen leren? Maar daarmee doen we onszelf te kort. Niemand heeft immers de waarheid in pacht.

Ja, Nederland is een relatief verkeersveilig land. Maar…

• het aantal verkeersslachtoffers stijgt weer;
• er zijn nog steeds te veel gelukszoekers in rijscholenland, waarbij de professionaliteit ver te zoeken is;
• er zijn nog steeds te veel ouders en leerlingen die de druk bij een rijschool zo hoog opvoeren dat ze te vroeg afrijden;
• er komen drastische veranderingen op de rijschoolbranche af, zoals verregaande ADAS-systemen en op termijn zelf grotendeels autonoom opererende auto’s.

Wat mij betreft zijn er geen heilige huisjes.

Dus we moeten aan de bak. En wat mij betreft zijn er geen heilige huisjes. Ik zie bijvoorbeeld dat we in Nederland tamelijk vastgeroest zitten in een examen-gestuurd systeem. Ik wil wel de discussie aangaan of dat niet op de schop moet. En ja, ik ken de haken en ogen van een ander systeem. Ik snap dat bijvoorbeeld het voorschrijven van een minimum aantal lessen op grote praktische bezwaren stuit en ongewenst gedrag uitlokt. Maar toch moeten we het er over hebben met elkaar.

Omkijken 

Ik zie ook dat we in Nederland niet meer naar verkeersdeelnemers omkijken als ze eenmaal hun rijbewijs hebben, met uitzondering van beroepschauffeurs. Wie al dertig jaar zijn rijbewijs heeft, is niet of nauwelijks op de hoogte van de nieuwste verkeersregels, verkeersborden en inzichten. Een kersverse rijbewijsbezitter wordt volledig aan zijn of haar lot overgelaten, krijgt nooit meer serieuze feedback, behalve wellicht van een ongeruste ouder. Terwijl een beginnende chauffeur in Oostenrijk bijvoorbeeld verplicht in het eerste jaar moet terugkomen, waarbij onder meer naar gedrag wordt gekeken. Ik vind dat we het daar over moeten hebben. Ook al is het tegen de trend van de overheid in om de burger met zo min mogelijk verplichtingen en extra regels op te zadelen, toch moeten continu afwegen of we het nog wel goed doen. We hebben het tenslotte over verkeersveiligheid. 

Best practices 

Laten we eens een goede scan maken van best practices in Europa en wellicht daarbuiten. Laten we een onderzoek opstarten en cijfers gaan verzamelen binnen en buiten de landsgrenzen. En als die er niet zijn, dan zorgen dat ze er komen. Bijvoorbeeld door goed te registreren wat de oorzaak is van ongevallen en deze relateren aan de rijopleiding. Want dan kunnen we daarna gaan praten over verbeteringen op basis van feiten en cijfers en ervaring, in plaats van op basis van buikgevoel en vooroordelen. Dat zijn we aan onze stand verplicht. En aan de verkeersdeelnemers in Nederland. Wij rijschoolbranche vormen immers de kopgroep als het gaat om verkeersveiligheid. Laten we daar samen naar handelen.