WRM-bijscholing rijinstructeurs: praten over verkeer en rijles

De nieuwe verplichte WRM-bijscholing voor rijinstructeurs; een toegevoegde waarde, noodzakelijk kwaad of geld- en tijdverspilling? VerkeersPro.nl neemt voor u de proef op de som en volgde donderdag twee WRM-bijscholingscursussen op het hoofdkantoor van Compact Opleidingen in Breda.

“Het protocol is van negen tot vier en we gaan niet eerder stoppen. Het IBKI kan om tien voor vier voor de deur staan om een controle uit te voeren”, kondigt docent Bert Groenendaal meteen aan. “Is iemand al naar huis, dan heeft hij pech.” Zo, de toon is gezet. De elf aanwezige rijinstructeurs gaan er eens goed voor zitten.

Het blijkt dat er vooral nog veel onduidelijkheid bestaat over hoeveel bijscholing wanneer gevolgd moet worden om de bevoegdheid als rijinstructeur te behouden. Nadat het schema voor iedere instructeur apart is uitgelegd kan de les beginnen. Er staan twee dagdelen op het programma: Vernieuwingen in het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV) sinds 1-4-2008. En Rijprocedure B Hoofdstuk 1.

Kritiek
Er bestaat kritiek nogal wat kritiek in de rijschoolbranche op de theoriecursussen. Er wordt in tegenstelling tot de oude applicatietoets niet geëxamineerd. Aanwezigheid is genoeg. Toch leidt dat bij Compact niet tot onderuitgezakte ongeïnteresseerde instructeurs. Integendeel. Vooral de nieuwe regels in het dynamische RVV bieden veel ruimte tot discussie.

“Het is nu in het verkeer veel complexer dan vroeger”, vindt instructeur Robert uit Bergen op Zoom. “Het verkeer is veel intenser. Van de meeste wijzigingen ben ik al wel op de hoogte omdat ik ook theorieles geef. Maar toch is het een goede zaak om een dagje met collega’s volledig met het vak bezig te zijn. Veel kennis is toch alweer weggezakt.”

Robert is inmiddels geen fulltime rijinstructeur meer. Hij heeft een andere baan gevonden, maar ondersteunt wel af en toe een bevriende rijschoolhouder met theorie- en praktijkles. “Maar ook al zou ik dat niet doen, dan volg ik nog deze verplichte bijscholing. Ik heb veel geld betaald voor mijn papiertje. Dan moet het geldig blijven ook. Bovendien kan ik er dan altijd op terugvallen.”

Leerzaam
De aanwezige rijinstructeurs zijn vinden de verplichte theorie- en praktijkbijscholing een goede zaak. “Het is leerzaam om met collega’s een hele dag te praten over allerlei zaken in het vak. Normaal gesproken doe je dat eigenlijk niet als instructeur. Terwijl het wel erg goed is om soms van anderen te horen hoe ze iets doen”, vertelt instructrice Karen.

Tijdens de bijscholingsdag blijkt trouwens dat ook hierbij een goede CAO in de rijschoolbranche ontbreekt. “Mijn baas betaalt de cursus, maar vandaag (donderdag, red.) stond wel ingeroosterd als vrije dag”, zegt een rijinstructeur uit Zaandam. “Ik weet eigenlijk niet of ik vandaag wel doorbetaald krijg.”

Tijdens de cursus ontstaan levendige discussies tussen de rijinstructeurs. Vooral vanwege het zeer uitgebreide en dynamische RVV. Bovendien willen de cursisten tot op de komma weten hoe het zit. Het RVV-boekje wordt er dan ook regelmatig bijgehaald. Zo moet het bekende boekje uitkomst geven op de vraag: Wanneer ligt de maximumsnelheid van een aanhanger op 80 km/h in plaats van de normale 90 km/h? Wanneer de aanhanger meer weegt dan 3500 kg, of als de auto én aanhanger zwaarder zijn dan 3500 kg? Het laatste dus.

Houding
“Zo’n actieve en kritische houding is prettig lesgeven, want het is helaas niet altijd zo”, vindt docent Bert. “Laatst was ik in Amsterdam om bij een rijschool op locatie les te geven. Daar zat echt een stel pubers, ze hadden er totaal geen zin in. Niet alleen word ík daar dan niet vrolijk van, ze zijn dan ook niet serieus met hun vak bezig.”

Alle nieuwe regels komen in de cursus aan bod; over spitsstroken, milieuzones, busbanen, de Segway, dagrijlichten zoals in nieuwe Audi’s, fietsverlichting, bromfietssnelheden, gordelplicht. Er is een hoop veranderd de laatste jaren, zo blijkt.

De methodiek die aan bod komt tijdens de cursus Rijprocedure B Hoofdstuk 1 is voor de meesten vooral herhaling. Ze weten het allemaal nog precies, ondanks dat sommige rijtjes een beetje weggezakt zijn. Op de vraag wat er veranderd is sinds hij het diploma heeft, antwoordt een rijinstructeur: “Geen idee. Het is jaren geleden dat ik de rijprocedure B heb gelezen. Maar die rijtjes die er nu staan weet ik precies.”

Praktijktoets
De aanwezige cursisten vrezen dan ook niet voor de praktijktoets bij het IBKI. “Volgens mij moet je gewoon laten zien dat je een goede instructeur bent”, vindt Robert. “Dan hoef je echt niet alle protocollen uit de Rijprocedure tot achter de komma te volgen. Rijles geven is immers mensenwerk. Niet iedereen cursist heeft dezelfde aanpak nodig. Dat weten ze bij het IBKI ook wel. Als je de kandidaat maar de juiste dingen bijbrengt.”

Overigens zou ook de cursus ‘Wijzigingen in het RVV’ geen kwaad kunnen voor reguliere automobilisten. Zeker als straks het begeleid rijden wordt ingevoerd. “Laatst gaf ik rijles aan iemand in de opleiding tot rijinstructeur”, vertelt docent Bert. “Hij had al 25 jaar zijn rijbewijs. Trapt hij opeens de koppeling in halverwege de bocht. Ik schrok me rot. Dat was hem schijnbaar vroeger aangeleerd. Maar dan heeft de tijd echt 25 jaar voor hem stilgestaan.”

Goede rijinstructeurs die regelmatig theorieles geven zullen niet veel nieuwe dingen leren bij de cursussen ‘Wijzigingen in het RVV’ en de ‘Rijprocedure B Hoofdstuk 1’. Toch blijkt het een uitstekende gelegenheid om met collega-instructeurs en een geschoolde docent aan de hand van de lesstof inhoudelijke discussies over het vak te voeren. Daarvan wordt iedere leraar, dus ook een rijinstructeur, wijzer. En dat is nooit tijdverspilling.

Bart Pals