Miriam de Lange uit Putten richtte in 2012 haar eigen rijschool op: Rijschool Rijweg. Op RijschoolPro vertelde ze destijds wat daar allemaal bij komt kijken. Nu, vijf jaar later, nemen we opnieuw een kijkje bij De Lange. Inmiddels heeft ze vier lesauto’s rondrijden én heeft haar man eveneens de overstap gemaakt naar de rijschool.

“Ik weet nog niet precies hoe mijn rijschool zich verder gaat ontwikkelen”, vertelde de destijds 29-jarige De Lange in 2012. Inmiddels is ze 34 en heeft ze met haar bedrijf een aantal grote stappen gezet, die positief hebben uitgepakt. Zeker gezien de situatie waar ze vandaan kwam: “Ik werkte in de boekhouding en zat altijd achter de computer. Ik kreeg op een gegeven moment last van mijn pols en die pijn breidde zich verder uit, tot aan mijn beide armen.”

Na allerlei artsen te hebben bezocht en operaties te hebben ondergaan, bleek er maar één oplossing te zijn: een andere baan zoeken. Ze kwam al snel op het idee om rijinstructrice te worden. Niet in loondienst, maar als zzp’er. “Ik was bang dat als ik ergens in loondienst gaan, misschien nooit meer voor mezelf zou durven beginnen. Dan voelt het allemaal wel vertrouwd en durf je misschien die stap niet meer te zetten.”

Veel meiden

De Puttense startte haar opleiding bij Compact Opleidingen, maar omdat deze failliet ging, maakte ze het traject af bij de VerkeersAcademie. Eind februari haalde ze haar papieren en startte ze direct haar rijschool. Vanaf april had De Lange al haar eerste leerling. “Ik mag niet klagen: ik had het direct heel druk. Een redactioneel stuk in de lokale krant hielp daar wel aan mee. Bovendien zijn er weinig vrouwelijke rijinstructeurs in de omgeving, waardoor veel meiden zich bij mij aanmeldden.”

Na een half jaar kon ze de vraag eigenlijk al niet meer aan. “Ik dacht: wat nu? Iemand in dienst nemen, dat is nogal wat. Ik wilde geen risico lopen.” Een franchiseformule sprak haar het meeste aan. Rijinstructeur Dick de Vries (nu 56) was een van de kandidaten die op de vacature reageerde. Het klikte meteen en in 2013 sloot hij zich aan. “Ik zorg voor de stroom aan leerlingen en ik krijg in ruil daarvoor een bepaald percentage van zijn omzet. Er bestaan natuurlijk ook franchiseorganisaties met een vaste fee, maar dat vond ik niet eerlijk: wat als ik hem een vast bedrag laat betalen en ik hem geen leerlingen kan aandragen?”

Samen in de rijschool

De man van Miriam, Hasan Özer, kwam ondertussen door de financiële crisis in de bouw zonder werk te zitten. Nadat hij al enige tijd de ervaringen van zijn vrouw had aangehoord, was hij ook enthousiast geworden en maakte eveneens de overstap naar de rijschool. Net op tijd, bleek later. “Toen hij net startte met zijn opleiding, werd ik zwanger van onze tweede zoon. Het was toen nog spannend of hij op tijd klaar was om mijn agenda over te nemen. Dat lukte, zes weken voor de uitgerekende datum. Hij heeft alle examens in één keer gehaald. Gelukkig maar, want probeer maar eens iemand voor vier maanden te vinden.”

Samen een rijschool runnen kent ook zijn gevaren, beseft De Lange nu. “Je moet uitkijken dat je tijdens het eten niet continu over het werk begint. Maar het heeft eigenlijk vooral veel voordelen: je begrijpt elkaar meer en je kunt elkaar helpen wanneer je ergens tegenaan loopt.”

Tekst gaat verder onder de foto

Vierde auto

Omdat de vraag bleef toenemen, hebben De Lange en Özer overwogen toch een rijinstructeur in loondienst te nemen. “Omdat ik dertig uur per week lesgeef, staat mijn auto een deel van de week stil. Hoe mooi zou het zijn als je die zeventig uur per week kunt laten rijden?”

De pogingen een collega aan te nemen, gingen echter twee keer mis. “Eén medewerker maakte er gewoon een potje van, hij gooide leerlingen veel te veel in het diepe. Van hem namen we al gauw afscheid. Vervolgens kwamen we in contact met een rijinstructrice van 28, die heel enthousiast was. Alles klonk goed en ze had al een paar keer meegedraaid. We hadden al leerlingen voor haar ingepland, toen ze een dag van tevoren belde dat ze het toch niet zag zitten. Dat was voor ons een ontzettende domper. Bovendien zaten we met twintig uur rijles die we al hadden ingepland.”

De Lange schakelde op het laatste moment collega-rijschoolhoudster Mirjam Toet in, die alle resterende uren kon opvangen. Zij rijdt onder zowel onder haar eigen vlag (Rijschool MT) als die van Rijschool Rijweg. “Nog steeds denken we eraan om weer iemand aan te nemen, maar dan wel op franchisebasis. We hebben genoeg vraag en we zouden onze leerlingen ook wat vaker spoedopleidingen of lessen van 1,5 uur willen aanbieden. Iemand in loondienst nemen durven we nog niet aan na die twee slechte ervaringen die we hebben gehad.”

Dation

Een stuk positiever is haar ervaring met Dation. “In Dation heb je de optie om met een open agenda te werken, dit heb ik nu sinds een jaar en het werkt fantastisch. Had ik dit maar eerder gedaan. Ik maakte eerst zelf het rooster voor mijn en Hasans agenda tegelijk. Dit was bij ons nodig zodat we geen blokken over elkaar heen werkten, in verband met de opvang van de kinderen. Ik was hier soms uren mee bezig doordat alle leerlingen continu wisselende roosters hadden van werk en school. Als ik dan eenmaal klaar was met de planning, belde of appte er weer een leerling dat ze toch niet konden op dat tijdstip. Dan kon ik weer deels opnieuw beginnen. Dat zorgde voor veel stress.”

Daarom besloot De Lange in Dation met een open agenda te werken waarbij de leerlingen zelf kunnen plannen. “Aanvankelijk was ik bang voor allerlei gaten in mijn agenda, maar die heb ik nooit. Leerlingen kunnen heel makkelijk zien of er nog ergens extra plek over is en appen me dan om extra te mogen lessen. Ze vinden het fijn zelf hun moment te kiezen.”

‘Altijd zin om les te geven’

Na vijf jaar lesgeven, heeft De Lange nog geen moment spijt gehad van haar carrièreswitch. “Ik heb het echt heel erg naar mijn zin. Het lesgeven gaat er ook altijd leuk aan toe. Ik heb altijd zin om weer naar een leerling te rijden, dan ben ik benieuwd hoe het met hen gaat. Het sociale vlak trekt me erg aan.”

Hoe kijkt De Lange nu terug op haar eerste rijles, vijf jaar geleden? “Eigenlijk ben je niks als je van de opleiding afkomt”, lacht De Lange. “Ik had wel een instructiekaart, maar ik deed maar wat.” Ze vindt dan ook dat de opleiding tot rijinstructeur te theoretisch is, met een te korte stageperiode. “Ik vond het in het begin bijvoorbeeld heel lastig in te schatten of iemand klaar was voor het examen. Ik stuurde ze daarom ook te snel op examen. Gelukkig was mijn eerste leerling wel gewoon in een keer geslaagd. In het begin heb ik ook meer moeite gehad met het hoog houden van mijn slagingspercentage, maar dat gaat nu veel beter. Ik heb zelfs afgelopen jaar meer dan een jaar lang een persoonlijk slagingspercentage van 100 procent gehad. Iets om trots op te zijn, vind ik zelf. Als een leerling slaagt, is dat nog steeds een kroontje op mijn werk.”

Lees ook: ‘Er komt veel kijken bij het starten van een rijschool’