Werken aan een gezonde branche. Een mooi streven, maar hier is wel veel tijd en energie voor nodig. Op verzoek van RijschoolPro schreef Ruud Rutten vanuit zijn FAM-voorzitterschap een nieuwjaarscolumn. Over passie, respect en samenwerking. 

COLUMN – Mijn eerste column van het nieuwe jaar wil ik graag wijden aan de drive die iemand moet hebben om bestuurder te worden van een belangenorganisatie. Ik las voor de feestdagen de column van Peter van Neck. Peter die na vele jaren afscheid neemt als voorzitter van de VRB.

Respect, denk ik dan. Groot respect voor iemand met zo’n drive op zijn leeftijd. Vele uren, vele vergaderingen hebben wij samen doorgebracht. Lief en leed gedeeld maar altijd was Peter er weer bij. Daar waar iedereen gewoon doorgaat om zijn bedrijfje draaiende te houden reden Peter en vele anderen het land door om iets te bereiken voor onze branche.

Dit noem ik nou drive hebben. Dit is passie voor de branche.

Chapeau Peter, ik weet hoe moeilijk het af en toe geweest is. Zonder in detail te treden weet ik wat er af en toe door jou heen ging. Verdriet, pijn, machteloosheid. Maar doorgaan en genieten van de succesjes. Na een lange dag vergaderen zei ik vaak: ‘Peter zullen we nog een bakkie doen?’. ‘Nee Ruud, ik moet gaan rijden want ik heb straks nog twee uur rijles staan’. Dit noem ik nou drive hebben. Dit is passie voor de branche. En dat is wat de gezamenlijke brancheorganisaties momenteel doen.

Dit kost tijd, heel veel tijd. En dit kost energie, heel veel energie. Maar toch blijven wij doorgaan. Waarom? Omdat wij elkaar gevonden hebben. Omdat wij het samen doen. En omdat wij resultaat zien. Resultaat in de samenwerking. Ondanks dat wij soms andere belangen hebben vanwege de structuur van ieders club. Ook wij voelen het respect groeien. Respect van onze samenwerkingspartners zoals het CBR, CCV, IBKI, ministerie enzovoort, maar ook van onze leden. En zelfs van de niet-leden maar goed willende opleiders in het land voelen wij de waardering stijgen. Waarom? Omdat deze bestuurders zich inzetten voor de branche.

Geloof mij, dit is een gevecht.

En niet alleen maar voor hun eigen cluppie maar voor het totaal. Er wordt enorm veel energie gestoken om samen met bovengenoemde partijen tot een gelijk speelveld te komen. Om het eenieder die goed bezig is met zijn vak makkelijker te maken en beter te belonen. Geloof mij, dit is een gevecht. Een gevecht van twee stappen vooruit en weer een terug.

Op het moment dat ik dit schrijf is het jaar 2018 nog kakelvers. Ik realiseer me dat ik dit jaar 40 jaar in dit mooie vak zit. 40 jaar verkeersveiligheid. Dit heeft ook van mij veel gevergd. Want ook ik moet het hebben van mijn passie voor deze mooie branche. Passie, enthousiasme, geloof en vertrouwen in elkaar. Ook ik geniet nog steeds van de kleine dingen binnen mijn bedrijf en de branche.

Maar wat zou ik genieten als we in mijn 40ste jaar in deze branche eindelijk een groot succes konden boeken voor ons allen. Wat zou ik genieten als we het glas konden heffen met alle bovengenoemde partijen en met U Allen op een gezonde branche. Een branche waar we trots op mogen zijn. En een branche waar iedereen krijgt wat hem toekomt.

Ik hoop dat ik dan nog een keer met Peter het glas mag heffen. Hij verdient het.

Ruud Rutten, voorzitter brancheorganisatie FAM