‘Rijscholen kunnen veel van elkaar leren’
Het was niet eens zo gepland: in één jaar het 60-jarig jubileum vieren plus de opening van een nieuw pand. Maar voor Juanita en Sarto van Rijswick, directeuren van Opleidingscentrum DIBO in Emmen, komt het heel mooi samen. RijschoolPro nam een kijkje bij het familiebedrijf in Emmen. Het terugkerende thema: samenwerking tussen rijscholen. Of het nu om financiële zaken gaat, de toekomst van de rijschoolbranche of om hele praktische tips, zoals de aankleding van het nieuwe pand.
“Kijk, we hebben haar schriftje nog.” Juanita van Rijswick slaat een boekje open, waar op vergeelde blaadjes een lijst met namen te zien is. Het is de handschrift van de moeder van Juanita, Diny Modderman. Zij begon zestig jaar geleden haar eigen rijschool en noteerde in het schriftje de namen van haar leerlingen en de datum waarop ze geslaagd zijn. De eerste rijles was op 5 januari 1959, in een Renault Dauphine.
DIBO is een samenstelling van de namen Diny en Boy Modderman, de ouders van Juanita. Zij leerden elkaar kennen via hun rijscholen, beiden gaven rijles. Al was het voor vader Boy een bijbaantje. Het was dus vooral moeder Diny die de basis heeft gelegd van het bedrijf. Een vrouwelijke rijinstructeur was in die tijd niet vanzelfsprekend. “Toch zal het voor mijn moeder niet heel bijzonder zijn geweest. Ze kwam van een boerderij, was gewend om te werken. Haar moeder was haar voorbeeld: zij was weduwe en stond er helemaal alleen voor.”
Ik dacht, ik help mijn vader en mijn zus even, dan ga ik daarna op zoek naar een echte baan.
Opleidingscentrum DIBO bestaat inmiddels uit twintig man personeel en beschikt over zo’n zestig voertuigen. Juanita en Sarto vormen samen de directie. Juanita was tijdens haar jeugd helemaal niet van plan om de rijschool over te nemen. Dat zou ze aan haar zus Laetis overlaten. Zelf deed ze de hotelschool, waar ze Sarto leerde kennen. Maar in 1994 veranderden de plannen. In dat jaar overleed haar moeder, die nog maar 58 jaar oud was. “Dat DIBO niet meer zou bestaan, vond ik geen optie. Dus ik dacht, ik help mijn vader en mijn zus even, dan ga ik daarna op zoek naar een echte baan.” Lachend: “Dat werd uiteindelijk de slipbaan.”
Zonder dat ze het wist, werd Juanita door haar zus opgegeven voor de instructeursopleiding. “Ik wilde helemaal geen instructeur worden, maar mijn zus vond dat ik toch maar mijn papieren moest halen, want dan wist ik tenminste waar het over gaat.” Binnen een jaar had ze haar opleiding afgerond, voor alle rijbewijscategorieën. Toch heeft ze nog nooit rijles gegeven. “Dat doe ik bewust niet. Als ik daarmee begin, word ik continu ingezet. Ook ben ik bang dat ik dat leuker ga vinden dan mijn andere taken. Wel houd ik mijn papieren geldig. Zo kan ik altijd meerijden bij examens als dat nodig is.” Voor Juanita’s zus was het overnemen van de rijschool praktisch niet haalbaar. Zij is uiteindelijk CCV-examinator geworden, en voor de goede orde: zij mag géén examens afnemen bij DIBO.
(De tekst gaat verder onder de foto)
Inmiddels mag het bedrijf eigenlijk geen rijschool meer heten. Opleidingscentrum DIBO biedt cursussen aan op het gebied van verkeer, transport, logistiek en veiligheid. Het bedrijf bestaat inmiddels uit 20 man personeel en beschikt over zo’n zestig voertuigen, inclusief gloednieuwe vrachtauto’s van Scania en Volvo.
Tot het jaar 2001 was DIBO nog gevestigd in het centrum van Emmen, naast het treinstation. “We mochten het afgesloten terrein bij het station gebruiken om onze voertuigen te parkeren. We hadden het goed voor elkaar, maar in 2000 kwam NS met de mededeling dat we het wel mochten blijven gebruiken, maar als er vervuiling in de grond zou zitten, zouden wij daarvoor moeten opdraaien. Er hebben ’s nachts altijd olietreinen gestaan, dus de grond zou hoe dan ook vervuild zijn. Daarom gingen we op zoek naar een andere locatie.”
Ik durfde een anti-slipbaan niet aan. Wat wist ik nou van rijvaardigheidstrainingen?
Vervolgens kwam de optie naar voren om een anti-slipbaan over te nemen in Emmen. “Ik durfde het niet aan”, vertelt Juanita. “Wat wist ik nou van rijvaardigheidstrainingen? Ik was zwanger en wilde niet nog meer werk op me nemen. Ik wilde juist wat minder werken.” Haar man Sarto was op dat moment nog werkzaam in de accountancy en hielp in zijn vrije tijd mee bij DIBO. Hij wilde toch graag een kijkje nemen bij de baan en zag een mooie kans voor het bedrijf. “Hij zei: dan doen we het toch samen?”
DIBO vertrok vanuit het centrum naar het bedrijventerrein, waar de rijschool over een groot oefenterrein beschikt, waaronder dus de anti-slipbaan. Die baan is een belangrijk onderdeel van het bedrijf geworden, met name vanwege de bedrijfsarrangementen die DIBO aanbiedt. Sarto: “Bedrijven kunnen hier vergaderen met aansluitend een lunch en rijvaardigheidscursussen. Veel bedrijven zien dit als een mooie training voor hun medewerkers, om veilig en milieubewust te rijden. Zij kunnen op die manier het aangename met het serieuze combineren. Maar ook brandweer en politie maken gebruik van deze baan.”
Bovendien wordt de anti-slipbaan ook gebruikt voor de nascholing Code 95. “Als een van de weinigen kunnen we de praktijktraining op onze baan aanbieden voor maximaal zes chauffeurs. Die cursus telt mee voor de praktische uren”, vertelt Juanita. “Dit is vrij uniek. Meestal kunnen chauffeurs wel in grote groepen rijvaardigheidstrainingen volgen, maar die uren tellen dan mee voor de theorie.”
Je kunt als rijschool wel een hoop commentaar hebben. Maar als je ergens iets van vindt, moet je daar ook werk van maken.
Toen Juanita in 1995 het bedrijf kwam, was de verkeersschool al uitgebreid met meerdere categorieën. “Mijn ouders waren altijd vooruitstrevend. Mijn vader was een van de grondleggers van FAM (brancheorganisatie voor grote rijscholen, red.) Hij was altijd groot voorstander van samenwerken: samen sparren, samen inkopen en elkaar advies geven.” Die visie hebben Juanita en Sarto voortgezet. Op dit moment maakt Juanita als secretaris deel uit van het bestuur van FAM, net zoals ze dat in het verleden al eerder heeft gedaan. “In de rijschoolwereld heerst het idee dat je elkaar het verlies nog niet gunt. Wij zijn van juist mening dat je beter met je concullega samen problemen kunt aanpakken. We kunnen veel van elkaar leren.”
“Als DIBO zijnde hebben we over veel zaken een mening. Of dat nu positief of negatief is. Je kunt een hoop commentaar hebben als rijschool, maar als je ergens iets van vindt, dan moet je daar ook werk van maken. Ik vind het ook erg leuk om hier zo bij betrokken te zijn, je krijgt er namelijk ook veel voor terug. Al blijft het natuurlijk spannend of je als brancheorganisatie wel of geen invloed hebt.”
Hoewel het niet eens van tevoren gepland was, opent DIBO in haar jubileumjaar ook het nieuwe pand aan de Karel Doormanstraat in Emmen. Vanuit haar nieuwe kantoor wijst Juanita naar de units aan de overkant van het terrein: het oorspronkelijke kantoor. Een nieuw pand was dus geen overbodige luxe. Nog een voordeel: door het gebouw in de andere hoek van het terrein te bouwen, zit het nu op een zichtlocatie, namelijk langs de N862, de doorgaande weg tussen Emmen en Klazienaveen.
(De tekst gaat verder onder de foto)
Het gebouw is overigens ook volledig klimaatneutraal: het dak is bedekt met zonnepanelen, binnen wordt gebruik gemaakt van energiezuinige infraroodverwarming. Eind december werd het nieuwe pand, inclusief loods en theorie-lokalen, in gebruik genomen. Hier en daar wordt er nog wat geklust: de vloerbedekking mist nog op sommige plekken en de wanden worden aangekleed met een grote foto van de rijschool: ook een idee die is opgedaan na een bezoekje bij een collega-rijschoolhouder. Wie nieuwsgierig is, kan er op op 6 april een kijkje nemen. Dan houdt DIBO open huis.
Lees ook:
