Hoewel het aantal rijscholen met het begin dit jaar gelanceerde Rijleskeurmerk nog erg beperkt is, zou de vraag weleens kunnen toenemen. Dat verwachten ze bij het Centrum voor Certificatie, de beheerder van het onafhankelijke keurmerk. De rijschoolbranche mag dan nog weinig enthousiast zijn, de consument lijkt er wel voor te voelen. De gedupeerden van de inmiddels failliete Verkeersschool Aalbregt vroegen de afgelopen week in ieder geval nadrukkelijk om een keurmerk.

“De noodzaak wordt groter”, constateert René Ungerer, directeur van het Centrum voor Certificatie. “Ik geloof dat leerlingen wel wat meer willen betalen als ze de zekerheid hebben dat ze goed les krijgen.” Hij benadrukt dat het natuurlijk triest is dat het omvallen van een grote rijschool de vraag naar een kwaliteitskeurmerk doet stijgen. “We moeten dit soort excessen voor zijn.”

Aantal loopt op

Het Rijleskeurmerk is begin dit jaar in de markt gezet op initiatief van de branche zelf en met inbreng van onder meer brancheorganisatie LBKR, die zich erachter geschaard heeft. Tot nu zijn er zes rijscholen gecertificeerd. Gezien de aanvragen die nog lopen verwacht Ungerer dat dat aantal de komende vier maanden zal oplopen tot rond de twintig.

Dat is inderdaad nog niet heel veel, erkent hij, maar de inspanningen zijn de afgelopen jaren vooral gaan zitten in het inrichten van een goed systeem en het opleiden van de auditors, die de controles uitvoeren. Promotie was nog een wat ondergeschoven kindje. Inmiddels is het Centrum voor Certificatie volop bezig om eventuele belemmeringen weg te nemen en te kijken hoe het certificatiesysteem aantrekkelijker gemaakt kan worden voor de sector. Bijvoorbeeld door korting te bedingen op de verzekeringspremies van de gecertificeerde rijscholen.

Verder lopen er gesprekken met CBR en IBKI die volgens Ungerer ook graag zouden zien dat meer rijscholen kiezen voor certificatie. CBR kan het niet verplicht stellen in de contracten met de rijscholen, maar Ungerer ziet nog wel andere opties, zoals het stellen van kwaliteitseisen. “Het gaat erom dat de kwaliteit geborgd wordt.”

Kwaliteitsmaatregelen

Het CBR bevestigt dat er inderdaad geen wettelijke mogelijkheden bestaan om een keurmerk te verplichten. “Wel juichen wij alle maatregelen toe die de kwaliteit van de rijopleiding bevorderen en als transparant gelden in het kader van consumentenbescherming”, laat een woordvoerster weten.

Gaat het om afzonderlijke kwaliteitseisen, dan wijst ze op de gewijzigde toelatingseisen voor opleiders en het sanctiebeleid per 1 februari van dit jaar om “de branche te ondersteunen bij de gewenste professionalisering”, zoals het CBR dat in eigen woorden omschreef. Een van de maatregelen is het ontwikkelen van een opleidingssysteem voor rijopleiders op basis van 7-stappenplan. Dat zou alleen toegankelijk zijn vooropleiders die aan bepaalde kwaliteitscriteria voldoen. Ook de Rijbewijstips op de site van het CBR om de keuze voor een goede rijschool makkelijker te maken, dragen bij aan verhoging van kwaliteit in de branche.

Erkenning

In de maatschappelijke discussie die ontstaan is naar aanleiding van het faillissement van Verkeersschool Aalbregt wordt de roep om een keurmerk groter, al lijken consumenten en de politiek zich niet te realiseren dat er al een keurmerk is. Nog een ander, nieuw keurmerk opzetten, vindt Ungerer niet erg voor de hand liggen. “De meest logische weg is dat ze in gesprek gaan met ons. Hier zit twee jaar werk in.”

Rijschoolhouder Sertan Keskin hoefde niet lang na te denken om zijn rijschool K-Drive in Gorinchem te laten certificeren. Hij is een van de eerste ondernemers met een Rijleskeurmerk, dat hij in februari kreeg overhandigd door de burgemeester van Gorinchem. Keskin is blij met het kwaliteitsstempel. “Hiermee kun je onderscheid maken”, vindt hij. “Ook al weet je dat je werk goed doet, met een keurmerk krijg je er ook erkenning voor.”

Spiegel voorhouden

Een van de voornaamste redenen om de certificeringsprocedure te doorlopen was dat Keskin openstaat voor kritiek en verbetering. “Het is goed om jezelf op deze manier een spiegel voor te houden. Op een gegeven moment word je blind voor je fouten.” De audit viel hem mee. Er waren wat aanpassingen nodig in de bedrijfsvoering om het keurmerk te bemachtigen, maar die waren niet zo ingrijpend. Het ging bijvoorbeeld om de invoering van een digitale agenda, die mogelijk maakt dat alle instructeurs elkaars afspraken kunnen bekijken.

Net als Ungerer verwacht ook Keskin dat consumenten steeds vaker zullen aandringen op een keurmerk, in de nasleep van het faillissement van Verkeersschool Aalbregt. De eisen waaraan je moet voldoen om een keurmerk te kunnen krijgen, zijn reëel, meent hij. Overigens is hij van mening dat een keurmerk niet zaligmakend is. Fraude en oplichting in de branche kun je er niet mee voorkomen, vreest hij.

Nog niet overtuigend voor de consument

Keystone Verkeerseducatie in Harmelen is een van de ander rijscholen die in het bezit zijn van een Rijleskeurmerk. Erg enthousiast is rijschoolhouder Mary-Ann Wiersma er op dit moment nog niet over. Ze staat zeker achter het idee, bevestigt ze, maar ze vindt het jammer dat het keurmerk nog niet echt van de grond gekomen is. Collega-rijscholen die zonder problemen in aanmerking zouden komen laten het afweten en bij de consument leeft het helaas ook nog niet. Bij Keystone hebben zich in ieder geval geen leerlingen gemeld die specifiek naar het keurmerk vroegen. “Wellicht dat dat nu meer gaat spelen na zo’n groot faillissement.”

De overtuiging dat een keurmerk het verschil kan maken was wel de reden om er destijds mee te beginnen. De rijschool heeft er behoorlijk wat tijd in gestoken, ook al voldeed Keystone als Bovag-lid al aan vrijwel alle gestelde eisen. De vraag is wanneer die inspanning ook echt wat gaat opleveren. “Een keurmerk met zes rijscholen is nu nog niet overtuigend genoeg voor het grote publiek”, meent Wiersma. Ze verwacht dat het nog wel even zal duren voordat het keurmerk algemeen bekend is bij de consument. “Het opbouwen van een rijschool met een goede naam kost tenslotte ook een aantal jaar.”