Docent Ronald de Vries: ‘Het grootste goed is zorg dragen voor de verkeersveiligheid’
Ronald de Vries (72) bekommert zich als docent bij Jongepier al bijna dertig jaar over de wet- en regelgeving in de rijschoolbranche. Daar waar een ander dat misschien maar droge stof vindt, geniet hij ervan de theorie tot leven te brengen.
Met banen bij de Koninklijke Marine, als Rijkspolitie en als oud-rijschoolhouder weet Ronald wel van wanten en slaat hij zich met gemak door complexe verkeerskundige vraagstukken heen. De ervaringen die hij tijdens zijn loopbaan heeft opgedaan, gebruikt hij dan ook nog dagelijks om aspirant-rijinstructeurs de kneepjes van het vak te leren. Vandaag de dag is hij docent voor fase 1a van de rijinstructie en leert hij zijn studenten alles bij over de wet- en regelgeving binnen het verkeer. “Het betreft de verkeersregelgeving, maar ook de rijprocedure en alles op het gebied van veiligheid”, begint Ronald. “Je moet als instructeur echt veel kennis hebben van de verkeerswetgeving, maar je moet zeker ook affiniteit hebben met de vraag: hoe kan ik mij zo veilig mogelijk op de weg begeven? Dus, de regels zijn belangrijk, maar nog veel belangrijker is de verkeersveiligheid.”
Het gaat volgens Ronald dan ook niet om het puur en alleen stampen van de verkeersregels, je moet ze enkel leren begrijpen. “Het is niet het leren van, maar het is het nadenken over waarom de regel er is en wat erachter zit. Dan zeggen instructeurs wel eens: ‘Ik heb zitten leren’ en dan zeg ik: nee, je hebt zitten lezen.” Op momenten zoals deze maakt Ronald graag wat tijd vrij om hen van extra uitleg te voorzien. “Ik wil namelijk niet alleen de stof aan hen overbrengen, maar ik wil zo graag iemand helpen een goede rijinstructeur te worden. Een rijinstructeur die straks op een goede manier meehelpt de verkeersveiligheid te vergroten.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Stof tot nadenken
Wel vaker krijgt de doorgewinterde docent de vraag: is dat geen droge stof, die wet- en regelgeving? Allesbehalve, vindt Ronald. “Die stof leeft. Je moet de theorie tot leven brengen, dat is een stuk van mijn taak. En op de een of andere manier lukt het mij om dat aan de instructeurs over te brengen. Ik heb ook de meest krankzinnige voorbeelden die mij af en toe tijdens de les te binnen schieten, maar die hen wel verder op weg helpen. Hoe krommer, hoe makkelijker het te onthouden is, hoor ik wel eens.”
Toekomst
Tot circa twee jaar geleden had Ronald naast zijn baan als docent, een rijschool samen met zijn vrouw. Gezien hun leeftijd leek het het echtpaar een goed idee om het stokje over te dragen aan de jongere generatie rijinstructeurs. Maar stoppen met zijn werkzaamheden als docent bij Jongepier? Geen denken aan. “Ik heb het bij het lesgeven veel te veel naar mijn zin met al die jonge mensen. Ook binnen Jongepier. We hebben een leuk team, waar steeds meer jonge docenten zich bij aansluiten. Het is het omgaan met elkaar en de vrijheid die je onderling voelt, waardoor ik al zolang voor hen werk en voor hen wil blijven werken. Het voelt een beetje als familie en dat is heel fijn.”
Wat Ronald wel nog heel graag zou zien veranderen is de manier waarop de rijschoolbranche onderling met elkaar omgaat. Alle neuzen dezelfde kant op en met zijn allen op hetzelfde spoor, dat is waar we volgens hem voor moeten knokken. “Ik denk altijd: jongens maak er nou eens één grote familie van, die allemaal voor hetzelfde doel heel goed bezig is. Waar wordt gewerkt, worden foutjes gemaakt, maar laten we met zijn allen in ieder geval ons best doen voor de saamhorigheid. En dat alles in het teken van de verkeersveiligheid, want daar zorg voor dragen, is het grootste goed”, zegt Ronald tot slot.
Lees ook:
