Nekkenverdraaiers, weet u wat het zijn? Vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs is het antwoord, bij voorkeur nog aantrekkelijk ook.

Een beroepsgroep waar de emancipatie nog niet echt doordringt, is echter het beroepsgoederenvervoer. Zoals iedereen weet staat dit echt te boek als een mannenberoep, maar waarom eigenlijk? Heeft het te maken met het (over het algemeen) vroege begin van de dienst? Is het werk te zwaar? Heeft het te maken met de kindjes thuis? Voelen ze zich niet welkom? Niemand die daar echt een antwoord op kan geven terwijl veel vrouwen toch stiekem zoiets hebben van: “Toch zou ik ooit mijn groot rijbewijs willen halen”. Als ik er met collega’s over praat, heeft nagenoeg iedereen totaal geen problemen met vrouwen achter het grote stuur van een 18-wheeler. Ze vinden het wel stoer om een vrouw te zien rijden.

Persoonlijk vind ik een vrouw achter het stuur mega stoer, terwijl het tegenwoordig toch de normaalste zaak van de wereld is om een vrouwelijke collega tegen te komen denk je toch van:”Hé!”, “ Een vrouw!”. Het meest trots ben ik daarom op mijn eigen meisje. Die heeft haar chauffeursdiploma in één keer gehaald en is 29 juni begonnen met haar praktijk, en ja, ze is een echte nekkenverdraaier heb ik al regelmatig gehoord… Zij heeft een goede opdrachtgever uitgekozen, om 9:00 uur beginnen, folders in de rondte rijden, en om 17:00 uur weer aftaaien. Tja soms, héél soms denk ik dan wel eens was ik maar géén chauffeur geworden, als ik weer eens om 3:30 uur naast mijn bed sta of in de stromende regen sta te lossen. Maar die gedachten verdwijnen echt als sneeuw voor de zon zodra ik weer achter dat grote stuur mag kruipen en met een grote grom de motor start…

Over twee weken is er weer een ‘Trucker Bart spreekt’. Bart Verver (22 jaar) is chauffeur bij Simon Loos en doet de bevoorrading voor Etos.